Kliknij tutaj --> 🌃 czy po udarze można pić alkohol

Wiele złamań kości powstaje na skutek picia alkoholu w wyniku wypadków samochodowych lub upadków. W dodatku alkohol niekorzystnie wpływa na proces gojenia się kości. Można uznać to za kolejny argument przeciwko nadużywaniu tej substancji - komentuje Roman Natoli, jeden z badaczy. Rezultaty niniejszego badania zaprezentowano na Po kolonoskopii można zjeść lekkostrawny posiłek. Natomiast należy unikać produktów, które zawierają dużo błonnika, jak np. pieczywo pełnoziarniste. Nie należy sięgać po posiłki ciężkostrawne, słodycze, kawę czy alkohol. Kiedy kawa po kolonoskopii? Po kolonoskopii zaleca się napoje, które działają łagodząco i 2. Właściwości antybakteryjne kefiru. W kefirze znajdziemy nawet 30 różnych mikroorganizmów, które są silniejszymi źródłami probiotyków niż te, które znajdują się w innych przetworach mlecznych. Jednym z nich jest Lactobacillus kefiri, który występuje jedynie w kefirze. Może on walczyć z licznymi infekcjami i bakteriami, w Poniżej znajduje się lista rzeczy, których nie zaleca się pić po zawale: Alkohol. Spożywanie alkoholu wpływa negatywnie na zdrowie serca i interakcje z lekami, które są przepisywane po Spożywanie alkoholu w niewielkich ilościach może być bezpieczne dla osób z cukrzycą typu 1. i 2. pod warunkiem, że zadbają one wcześniej o odpowiedni poziom glikemii. Warto też pamiętać, że piwo, wino i inne trunki powinny pojawiać się w diecie diabetyków jedynie sporadycznie. Nadużywanie alkoholu jest zawsze zagrożeniem dla Site De Rencontre En Anglais Gratuit. W dzisiejszym świecie coraz więcej osób cierpi na choroby serca spowodowane między innymi stresem, niewłaściwą dietą i brakiem aktywności fizycznej. Aby im zapobiec, wskazane jest stosowanie leków, które zahamują zlepianie się płytek krwi, dzięki czemu zapobiegają zatorom i zakrzepom w naczyniach krwionośnych i mogą uratować nasze życie. Jednym z takich leków jest Acard® , przeznaczony do długotrwałego i profilaktycznego stosowania. spis treści 1. Najczęstsze pytania dotyczące leku Acard 2. Wskazania do stosowania leku Acard 3. Przeciwwskazania do stosowania leku 4. Dawkowanie Acardu 5. Przedawkowanie leku 6. Oferty aptek rozwiń 1. Najczęstsze pytania dotyczące leku Acard Kiedy zacząć stosować Acard®? Zobacz film: "Jak wygląda zawał serca?" Kiedy znajdziemy się w grupie ryzyka choroby wieńcowej, a więc gdy przekroczymy 50. rok życia, mamy nadwagę, wysokie ciśnienie krwi lub podwyższony poziom cholesterolu. Rozpoczęcie leczenia powinno być jednak skonsultowane z lekarzem. Samodzielne podjęcie decyzji o kuracji lekiem Acard® może doprowadzić do niepożądanych reakcji, zwłaszcza w sytuacji, gdy przyjmujemy również inne leki. Czy można go łączyć z innymi lekami? Można, ale należy to czynić pod kontrolą lekarza. O przyjmowanych lekach (także tych wydawanych bez recepty) należy informować zarówno lekarza prowadzącego, jak i wszystkich innych lekarzy, którzy przepisują nam jakiekolwiek leki. Szczególną ostrożność należy zachowywać w czasie przyjmowania innych leków zawierających kwas acetylosalicylowy, np. w czasie przeziębienia i grypy. W takich przypadkach istnieje ryzyko przedawkowania. Jak Acard® wpływa na pracę układu krwionośnego? Zawarty w leku Acard® kwas acetylosalicylowy hamuje syntezę tromboksanu, powodującego zlepianie krwinek i zwężanie naczyń. W ten sposób Acard® poprawia przepływ krwi w naczyniach i chroni serce przed niedokrwieniem. Czy konieczne jest stosowanie specjalnej diety? Dieta jest bardzo ważna w profilaktyce chorób krążenia. Warto ją stosować w czasie kuracji, nie z powodu zażywania leku Acard®, ale z powodu samej przynależności do grupy ryzyka zawałowego. O szczegóły takiej diety należy zapytać lekarza, farmaceutę lub dietetyka. Czy Acard® mogą stosować kobiety w ciąży? Nie wolno przyjmować tego leku w III trymestrze ciąży. We wcześniejszych fazach ciąży należy się skonsultować z lekarzem, który podejmie decyzję o stosowaniu leku. Czy w czasie stosowania leku można pić alkohol? Sporadyczne picie małych ilości alkoholu nie jest bezwzględnie zakazane w czasie kuracji, jednak należy stanowczo unikać jakiegokolwiek jego nadużywania, zarówno ze względu na zażywanie leku, który w połączeniu z alkoholem może zaszkodzić, jak też ze względu na samą przynależność do grupy ryzyka choroby wieńcowej i zawałów. Jak dawkować lek? Dawkowanie leku Acard® powinien ustalić lekarz, gdyż każdy przypadek jest indywidualny i wymaga indywidualnego podejścia. Zwykle stosuje się jedną tabletkę 75 mg lub 150 mg dziennie. O doborze dawki decyduje lekarz. Czy Acard® dostępny jest bez recepty? Jest to lek dostępny bez recepty, jednak decyzje o rozpoczęciu i ewentualnym zakończeniu leczenia należy podejmować w porozumieniu z lekarzem. Czy Acard® może nas uchronić przed zawałem serca? Acard® znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo zawału serca. Nie daje jednak całkowitej pewności jego uniknięcia. Dla maksymalnego zmniejszenia ryzyka zawału konieczne jest także stosowanie diety, zdrowego trybu życia i regularne badania lekarskie. Jak długo można przyjmować lek? Lek można przyjmować długotrwale, jednak w przypadku pojawienia się jakichkolwiek niepożądanych objawów należy się skonsultować z lekarzem prowadzącym. 2. Wskazania do stosowania leku Acard Przyjmowanie leku Acard® pomoże zapobiec zawałowi serca, zwłaszcza u osób, u których występuje jego duże ryzyko. Polecany jest także osobom, u których zawał serca wystąpił niedawno i chcą zapobiec wystąpieniu kolejnego. Ponadto warto przyjmować go w chorobie wieńcowej, po zabiegach chirurgicznych naczyń krwionośnych, przy zapobieganiu zakrzepicy żylnej, zatorowi płuc, zakrzepicy naczyń wieńcowych oraz niedokrwieniu mózgu i udaru mózgu. 3. Przeciwwskazania do stosowania leku Przeciwwskazaniem do stosowania leku Acard® jest uczulenie na kwas acetylosalicylowy lub jakikolwiek inny składnik leku. Nie wolno stosować go też przy zaburzeniach krzepnięcia krwi, chorobie wrzodowej żołądka, chorobach nerek lub wątroby, napadach astmy. Nie jest również przeznaczony dla kobiet w III trymestrze ciąży oraz pacjentów onkologicznych, przyjmujących metotreksat w dawkach co najmniej 15 mg na tydzień. Nie zaleca się także podawania go dzieciom poniżej 12. roku życia, u których występują infekcje wirusowe, ponieważ może uszkodzić wątrobę i mózg. Konieczny jest kontakt z lekarzem, gdy jesteśmy uczuleni na leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, chorujemy na astmę, choroby układu oddechowego, chorobę wrzodową żołądka i jelit, niewydolność serca i zaburzenia czynności nerek. Ponadto Acard® nie powinien być stosowany co najmniej na 5 dni przed zabiegiem chirurgicznym, ponieważ może doprowadzić do krwotoku. Przed przyjęciem dawki Acardu®, konieczne jest poinformowanie lekarza o przyjmowaniu innych leków, które mogą zaburzać działanie leku. Są to leki przeciwzakrzepowe, przeciw nadciśnieniu, moczopędne, przeciwzapalne, antydepresyjne, przeciwcukrzycowe, nasercowe i przeciwpadaczkowe. Przeciwwskazaniem do przyjmowania leku jest także znaczne spożywanie alkoholu, ponieważ może wywołać skutki uboczne. Acard® nie wywiera natomiast wpływu na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn. 4. Dawkowanie Acardu Acard® dostępny jest w dwóch dawkach: 75 mg i 150 mg, jednak to lekarz powinien zlecić odpowiednią dawkę dla pacjenta i zawęzić czas przyjmowania leku. Acard® należy stosować doustnie, w całości, popijając niewielką ilością wody. Po świeżo przebytym zawale zalecane jest natomiast przyjęcie 4 tabletek (300 mg), które jednak dla lepszego efektu należy pogryźć. 5. Przedawkowanie leku W wypadku przedawkowania Acardu konieczny jest kontakt z lekarzem, a w razie zatrucia należy od razu udać się do szpitala. Zatrucie można rozpoznać po szumach w uszach, nudnościach i wymiotach, zaburzeniach widzenia, zawrotach głowy, gorączce, dusznościach, potliwości, majaczeniach i drżeniu ciała. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi po przyjęciu Acadru jest uczucie niestrawności, czyli nudności, wymioty, ból brzucha, zgaga. Rzadziej występuje zapalenie żołądka i jelit, a bardzo rzadko krwawienie z przewodu pokarmowego, reakcje alergiczne, zaburzenia czynności nerek i zmniejszenie stężenia glukozy we krwi. Acard® należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25 stopni. Należy chronić go przed wilgocią i nie stosować, gdy upłynie termin ważności umieszczony na opakowaniu leku. 6. Oferty aptek Acard®75 mg - Apteka Zawiszy CzarnegoAcard® 150 mg - waptekaAcard®75 mg - 150 mg - mg - Ale leki!Acard® 150 mg - Apteka Zawiszy CzarnegoAcard®75 mg - Apteka Nowa FarmacjaAcard® 150 mg - Apteka SłonikAcard®75 mg - 150 mg - Świat Leku Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża twojemu życiu lub zdrowiu. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Dieta po udarze – co należy o niej wiedzieć? Zasady, produkty, komponowanie posiłków, bezpieczeństwo żywienia w diecie poudarowej Udar mózgu przechodzi ponad 60 tysięcy Polaków rocznie. Niemal każdy z nich doświadcza wówczas zmian w zakresie swojej sprawności, które w różnym stopniu decydują o dalszym funkcjonowaniu. Istotną rolę w procesie rehabilitacji i rekonwalescencji, jak również w profilaktyce kolejnych udarów, odgrywa odpowiednio skomponowana dieta. Udar mózgu – jaką rolę w chorobie pełni żywienie? O jakie elementy należy szczególnie zadbać, a czego unikać? Udar mózgu – czym jest? Udar mózgu stanowi czwartą co do częstości występowania przyczynę śmierci w naszym kraju – zaraz po chorobach serca, nowotworach i wypadkach komunikacyjnych. Definiuje się go jako nagłe, ogniskowe, naczyniopochodne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, którego warunkiem rozpoznania jest potwierdzenie obecności ogniska udarowego w badaniach obrazowych lub na podstawie utrzymujących się przez ponad dobę objawów ogniskowych, przy jednoczesnym wykluczeniu innych przyczyn o charakterze neurologicznym. Udary mózgu występują głównie u osób w starszym wieku, ale pojawiają się i także w grupach ludzi młodych. Dieta po udarze – jaka jest jej rola? U dużej części chorych po przebytym udarze mózgu stwierdza się trwałą niepełnosprawność, z winy której – w sposób częściowy lub całkowity – stają się oni zależni od osób drugich. Stopnie rozległości zmian poudarowych oraz ich lokalizacji determinują dalej jakość codziennego życia, w tym także sposób odżywiania się. Prawidłowa opieka nad chorym, w tym dostosowanie zaleceń żywieniowych do aktualnego jego stanu zdrowotnego, pozwalając na zapewnienie mu bezpieczeństwa w zakresie przyjmowania diety oraz zachowania właściwego poziomu odżywienia, odgrywa kluczową rolę w spowolnieniu następstw choroby oraz uzyskania dobrej odpowiedzi na całość leczenia. Uważa się także, że właściwie skomponowana, zdrowa dieta zabezpiecza przed wystąpieniem kolejnego udaru. Pacjent po przebytym udarze mózgu może mieć problemy z odżywianiem się ze względu na: zmniejszony apetyt lub całkowity jego brak, pogorszone samopoczucie psychofizyczne, trudności z poruszaniem się, a tym samym z przygotowywaniem posiłków oraz ich jedzeniem za pomocą sztućców, zaburzenia połykania. U chorych po przebytym udarze mózgu często stwierdza się zaburzenia w zakresie przyjmowania, wchłaniania oraz metabolizowania poszczególnych składników diety. To z kolei wiąże się z postępującym niedoborem substancji energetycznych i białek budulcowych, w następstwie prowadząc do rozwinięcia się groźnego niedożywienia. Jak podają liczne dane naukowe, niedożywienie w znaczącym stopniu zwiększa ryzyko powikłań, wpływa na czas hospitalizacji, ponownych rehospitalizacji, jak również skuteczność rehabilitacji i rekonwalescencji. Niedożywienie zwiększa także częstość pojawienia się odleżyn, obniża odporność organizmu i sprzyja rozwijaniu rozmaitych infekcji. Polecane dla Ciebie niedożywienie, niedobór witamin, niedobór minerałów zł niedożywienie zł proszek, niedożywienie, niedobór minerałów, niedobór witamin zł płyn, niedożywienie, waniliowy zł Jak już wcześniej wspomniano, chory po udarze,w różnym stopniu doświadcza niepełnosprawności oraz wynikających z niej zaburzeń. Wśród najczęściej spotykanych wymienia się niedowład kończyn oraz zaburzenia w zakresie mowy i połykania (tzw. dysfagię). Wszystkie razem stanowią ważny problem zdrowotny nie tylko z powodu związanego z nimi ryzyka niedożywienia, ale i niebezpiecznych zachłyśnięć mogących prowadzić nawet do śmierci. Sam chory, niewłaściwie wyedukowany, może sobie w łatwy sposób zaszkodzić – nawet zwykłym z pozoru kawałkiem jedzenia. To wszystko sprawia, że bezwzględnie już od samego początku powinien się on znaleźć pod opieką specjalisty żywienia, który pomoże jemu oraz jego bliskim dostosować właściwe do sytuacji zalecenia dietetyczne. Szerzej na temat dysfagii przy udarze przeczytasz przy okazji kolejnych akapitów. Dieta poudarowa – te produkty należy włączyć do menu. Jak komponować jadłospis? Jak żywić chorego po udarze? Pacjenci po udarze charakteryzują się zwiększonym zapotrzebowaniem energetyczno-białkowym, które w zależności od fazy udaru wzrasta do 25–35 kcal/kg należnej masy ciała na dobę (a nawet do 40 kcal w przypadku niedożywienia) i 1,1–2,0 g białka/kg masy ciała. Celem podaży takiej ilości protein zaleca się dbałość to, aby każdy posiłek zawierał produkty wysokobiałkowe, takie jak: chude mięso, ryby, mleko oraz przetwory mleczne (np. chudy twarożek). Wśród produktów, które powinny znaleźć się obok wyżej wymienionych źródeł białka, ważne miejsce zajmują warzywa i owoce, jak również produkty zbożowe oraz tłuszcze dodawane na zimno. Witaminy, składniki mineralne oraz przeciwutleniacze w nich obecne odgrywają istotną rolę w prewencji kolejnego udaru, z kolei tłuszcze stanowią źródło dodatkowych kilokalorii. W zależności od indywidualnej tolerancji zaleca się sięgać po: owoce cytrusowe, szpinak, kalafior, brokuły, pełnoziarniste produkty zbożowe (kasza, ryż, makaron), ziemniaki, jajka, soczewicę, fasolę, migdały, orzechy włoskie, oliwę z oliwek, oleje roślinne, nasiona, awokado. Wyżej wymienione produkty mogą również stanowić element diety o konsystencji miękkiej, papkowatej – wystarczy je jedynie idealnie w posiłku zmiksować. W diecie należy uwzględnić odpowiednią ilość płynów. Zaleca się wypijanie przynajmniej 8–10 szklanek dziennie, chyba że pacjenta obowiązują restrykcje ze strony lekarza. Jak przyrządzać potrawy dla osoby po udarze? Potrawy rekomenduje się przygotowywać metodą gotowania we wodzie, na parze, duszenia bez obsmażania, a doprawiać ziołami i naturalnymi przyprawami. Posiłki powinny być podawane 5–6 razy na dobę. W sytuacji, gdy chory nie jest w stanie zjeść jednorazowo więcej, lepiej proponować je częściej, ale w mniejszej objętości. Pokarmów nie wolno podawać/przyjmować w pozycji leżącej. Jednym z problemów pacjentów po przebytym udarze bywa często zmiana rytmu wypróżnień. Gdy chorego po udarze dotyczą zaparcia, proponuje się więc zwiększenie udziału w diecie błonnika pokarmowego poprzez dodatek większej ilości warzyw, owoców, produktów z pełnego ziarna (oraz jednocześnie dbałość o odpowiednią podaż płynów), jak również włączenie do menu naturalnych, fermentowanych produktów mlecznych, dań na bazie suszonych śliwek oraz napojów słodzonych ksylitolem (działanie przeczyszczające). W przypadku biegunek zapierająco będą działać rozgotowany, biały ryż, zielone banany, gotowane jabłko, galaretka drobiowa z marchewką i jajkiem, jak również czarna herbata, czekolada i kakao. Przy rozwolnieniu nie zaleca się natomiast surowych warzyw, owoców, pełnego ziarna czy naturalnej kawy. Dieta po udarze – z jakich produktów zrezygnować? W diecie po udarze oprócz produktów indywidualnie nietolerowanych należy unikać: nadmiaru soli, obecnej także w formie ukrytej, tj. w wędzonkach, kiszonkach, produktach wysoko przetworzonych, daniach typu instant (nadmiar soli sprzyja wzrostowi ciśnienia tętniczego krwi, a to z kolei stanowi czynnik ryzyka ponownego udaru), jeśli równolegle przyjmowane są inne leki, np. statyny – soku grejpfrutowego (którego składniki mogą wchodzić w interakcje z substancjami czynnymi leku), jeśli równolegle przyjmowane są leki rozrzedzające krew – produktów o wysokiej zawartości witaminy K (tj. zielonych warzyw, kapusty, wątróbki itp.), nadmiaru cukru, słodyczy, deserów (nadwaga i otyłość zwiększają ryzyko udaru); nadmiaru tłuszczów pochodzenia zwierzęcego tj. masła, smalcu, tłustych mięs i ich przetworów (np. kiełbasa), pełnotłustego nabiału, chipsów i innych przekąsek smażonych (nadwaga i otyłość zwiększają ryzyko udaru); alkoholu. Dieta po udarze a dysfagia – żywienie medyczne po udarze Problem postępującego w chorobie niedożywienia w znacznym stopniu wynika z obecności tzw. dysfagii neurogennej. Pacjent nie jest w stanie poradzić sobie z określoną konsystencją posiłku, krztusi się nim bądź też nie może przesunąć kęsa dalej do przewodu pokarmowego. Chory, u którego pojawiają się trudności w zakresie połykania, powinien zostać poddany diagnostyce lekarza, pielęgniarki lub neurologopedy. Specjaliści dokonają oceny możliwości przełykania pokarmów o różnych konsystencjach (od płynnej do stałej) i zaproponują bezpieczne rozwiązanie. Dysfagia to zaburzenie towarzyszące 30–80% chorych po udarze. Przy niewłaściwym postępowaniu w trakcie przyjmowaniu posiłków pokarm albo napój zamiast do żołądka może trafić do dróg oddechowych, powodując zachłyśnięcie. To z kolei może prowadzić do zachłystowego zapalenia płuc, stanowiącego częstą przyczynę zgonu pacjentów po przebytym udarze. Problemy z połykaniem u osób po udarze mogą dotyczyć zarówno pokarmów płynnych (woda, herbata, zupa), jak i tych o konsystencji stałej. Płynne dania zaleca się więc zagęszczać, np. poprzez dodatek specjalistycznych preparatów do zagęszczania, natomiast posiłki stałe, twarde – miksować. Sposoby na radzenie sobie z problemem w przełykaniu pokarmów stałych po udarze: unikanie produktów twardych, chrupkich (takich jak tosty, chipsy, paluszki, krakersy, orzechy), unikanie pokarmów, które przyklejają się do podniebienia (np. skondensowane mleko, słodycze), aby nadać potrawie rzadką, delikatną konsystencję, dodawanie do pokarmów zupę, łagodny sos albo mleko, jeśli z pokarmu stałego przyrządza się puree, należy dodać do dania źródła białka (np. mięsa, ryby, białek jaj), unikanie łączenia konsystencji (przykładowo, nie spożywać rzadkiej zupy z dodatkiem makaronu – jeśli ma to być całość posiłku, lepiej go zmiksować na jeden, zwarty krem). Celem zabezpieczenia potrzeb organizmu na energię i białko rekomenduje się także rozważyć włączenie tzw. żywienia medycznego, możliwego do podaży w sposób doustny. Mowa o tzw. ONS (ang. oral nutritional supplements), znanych szerzej jako nutridrinki, które w niewielkiej objętości dostarczają potrzebnej energii oraz protein. Rodzaj odżywki typu nutridrink należy indywidualnie dopasować do potrzeb danej osoby, uwzględniając współtowarzyszące jej jednostki chorobowe. Odżywki typu nutridrink zaleca się pić wolno, małymi łykami. W przeciwnym razie może dojść do określonych zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego, np. bólu brzucha i/lub biegunki. Jedna odżywka typu nutridrink dostarcza ok. 300 kcal oraz 18 g białka, czyli mniej więcej tyle, ile podwójna kanapka posmarowana masłem i grubo obłożona twarogiem, w zasadzie niemożliwa do zjedzenia przez chorego neurologicznego borykającego się z dysfagią. W przypadku dysfagii o wysoce nasilonym charakterze lekarz może zadecydować o włączeniu u pacjenta tzw. leczenia żywieniowego tj. odżywiania chorego drogą dostępu sztucznego do przewodu pokarmowego (żywienie dojelitowe – prowadzone albo przez zgłębnik albo PEG-a, w zależności od przewidywanego czasu trwania interwencji) bądź bezpośrednio do układu żylnego (żywienie pozajelitowe). Przykładowe przepisy dla chorego po udarze Białkowy koktajl wysokoenergetyczny W blenderze kielichowym zmiksuj razem: całego banana, garść borówek, 1 i ½ szklanki naturalnego kefiru albo mleka roślinnego, 3 miarki białka aptecznego oraz ½ miękkiego, dojrzałego awokado. Koktajl możesz dosłodzić odrobiną miodu. Shake dostarcza ok. 500 kcal i ok. 24 g białka. Twarożek z suszonymi śliwkami na zaparcia 5–6 suszonych śliwek zalej wrzątkiem, odstaw na godzinę, a następnie pokrój na kawałki. Zmiksuj razem ze 100 g chudego twarogu, dosłodź ksylitolem. Twarożek najlepiej smakuje schłodzony. Białkowa zupa wysokoenergetyczna W blenderze kielichowym zmiksuj razem: 1 i ½ szklanki chudego rosołu, 50 g ugotowanego, chudego mięsa, 1 małego, ugotowanego ziemniaka (ok. 80 g), 1 łyżeczkę oleju rzepakowego oraz ½ saszetki (ok. 30 g) naturalnego preparatu z kategorii żywności medycznej, stanowiącego kompletną odżywkę. Porcja takiej zupy dostarcza ok. 450 kcal oraz 40 g białka. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Cukinia – właściwości, wartości odżywcze i przepisy. Dlaczego warto jeść cukinię? Cukinia należy do rodziny dyniowatych. Jako niskokaloryczne warzywo i o niskim indeksie glikemicznym jest polecana osobom zmagającym się z insulinopornością czy cukrzycą. Jakich wartości odżywczych i witamin dostarczymy organizmowi, jedząc cukinię? Fasolka szparagowa – właściwości, wartości odżywcze, kalorie, zdrowe przepisy Fasolka szparagowa to warzywo o niskim indeksie glikemicznym, dlatego poleca się ją diabetykom, osobom cierpiącym na insulinoopornością lub walczącym z otyłością. W fasolce szparagowej istotą rolę odgrywa obecność błonnika, który pomaga regulować pracę przewodu pokarmowego. Jakie wartości odżywcze i ile kcal ma fasola szparagowa? W jaki sposób ją gotować, przechowywać i mrozić? Brzuch stresowy – czym jest i jak się go pozbyć? Spora część z nas „zajada stres”. Są jednak i tacy, którzy w momencie zwiększonego napięcia nie są w stanie tknąć czegokolwiek. Okazuje się, że w przypadku tych pierwszych skłonność do sięgania po wysokokaloryczne posiłki może wynikać z pewnych zmian fizjologicznych naszego ustroju. Czy jednak można tym tłumaczyć fakt rosnącej masy ciała i trudności w odchudzaniu, zwłaszcza gdy z uporem twierdzimy „że wcale nie jemy więcej”? Przyjrzyjmy się kortyzolowi – „hormonowi stresu”. Czy może on zwiększać ryzyko występowania „brzucha stresowego”? Jak prawdziwie wypocząć na urlopie i nie myśleć o pracy? Chociaż może się wydawać, że urlop to czas zupełnego resetu od spraw zawodowych, badania ukazują zupełnie odmienną tendencję. Według raportu Monitora Rynku Pracy sporządzonego przez Instytut Badawczy Randstad tylko 64 proc. Polaków potrafi zapomnieć o pracy podczas urlopu. Pozostała część osób, czyli aż 36 proc. Polaków w czasie wyjazdu wakacyjnego nie może przestać myśleć o projektach, zadaniach, zobowiązaniach i wielu innych kwestiach związanych z pracą. Glukozynolany – charakterystyka, właściwości, działania niepożądane Glukozynolany to grupa związków chemicznych charakterystyczna dla rodziny roślin potocznie nazywanych kapustnymi. W poniższym tekście przybliżymy tę grupę związków chemicznych. Sprawdziliśmy, jaki mają wpływ na nasz organizm oraz odpowiadamy na pytania: jakie mają właściwości? Czy są zdrowe? Czy powinniśmy ich unikać czy może zwiększyć ich ilość w naszej diecie? Jak radzić sobie ze stresem? Stres stanowi prawdziwą plagę naszych zabieganych i niezwykle zmiennych czasów. Prawdopodobnie nie ma osoby, która choć raz dziennie nie doświadczyłaby tej reakcji organizmu na czynniki postrzegane jako zagrożenie. O ile w odległych czasach stres pomagał człowiekowi, bo pozwalał mu zareagować odpowiednio na niebezpieczeństwo, o tyle współcześnie często jest on większym zagrożeniem niż samo zjawisko, w reakcji, na które jest wyzwalany. Lateks – charakterystyka, właściwości, zastosowanie, szkodliwość W poniższym tekście przybliżamy to, czym jest lateks i w jakich produktach możemy go znaleźć. Odpowiadamy również na pytania, czy lateks jest szkodliwy oraz co robić w przypadku wystąpienia alergii na ten materiał. Zapraszamy do lektury. Jak przetrwać pierwsze dni w pracy po urlopie? Praktyczne porady Skończyłeś urlop i masz trudności z odnalezieniem się na nowo w pracy? A może Twój urlop dopiero nadchodzi, ale nauczony doświadczeniem już teraz obawiasz się, co czeka Cię w pracy po powrocie? Przeczytaj 6 praktycznych porad na to, jak przetrwać pierwsze dni w pracy po urlopie. Czynniki ryzyka udaru możemy podzielić na takie, na które mamy albo nie mamy wpływu. Prawdopodobieństwo rośnie wraz z wiekiem, najczęściej udar przytrafia się mężczyznom, częściej czarnoskórym niż białym, osobom o niskiej masie urodzeniowej i takim, u których przytrafiały się już udary w rodzinie. Za 80 proc. ryzyka odpowiada nadciśnienie, otyłość brzuszna, nieprawidłowa dieta i brak aktywności fizycznej. Kluczowe sprawy to niepalenie, prawidłowa masa ciała, regularna aktywność fizyczna przynajmniej 30 minut dziennie, nienadużywanie alkoholu, optymalna dieta. Wśród zaleceń opartych o wyniki badań naukowych jest zakaz palenia tytoniu w miejscach publicznych i unikanie przewlekłego używania papierosa elektronicznego. - Dla profilaktyki udaru całkowita abstynencja nie jest wskazana. Dopuszczalne jest umiarkowane spożycie alkoholu, do 24 g czystego alkoholu na dobę dla mężczyzn i połowę tej dawki dla kobiet niebędących w ciąży. Zwiększenie tego limitu powoduje skokowy wzrost ryzyka udaru. Można więc pozwolić sobie na jeden, dwa kieliszki wina do obiadu lub kolacji, ze świadomością, że zmniejszamy w ten sposób ryzyko udaru. A co na talerzu? Zdrowa dieta oznacza posiłki bogate w warzywa i owoce, niskotłuszczowe produkty mleczne z ograniczeniem nasyconych kwasów tłuszczowych i soli kuchennej - wyjaśnił naukowiec. —pap, Nauka w Polsce Według niektórych doniesień picie alkoholu w pierwszych dniach po szczepieniu przeciwko Covid-19 może obniżać odporność poszczepienną. Jak jest naprawdę? Spis treści: Jakie są zalecenia przed szczepieniem na COVID-19? Czy po szczepieniu na COVID można pić alkohol? Czy alkohol może zwalczyć koronawirusa? Jakie są zalecenia przed szczepieniem na COVID-19? Do szczepienia na COVID-19, podobnie jak do innych szczepień, mogą przystąpić osoby w dobrym lub stabilnym stanie ogólnym, bez objawów ostrej choroby czy infekcji przebiegającej z gorączką czy zaostrzenia choroby przewlekłej (stan pacjenta musi być ustabilizowany i pod kontrolą lekarza). Z tego powodu szczepienie zawsze jest poprzedzone wywiadem lekarskim – lekarz wypyta cię o choroby przewlekłe i dolegające ci schorzenia, zażywane leki, wykonane niedawno szczepienia. Wtedy podejmie decyzję o „dopuszczeniu” cię do szczepienia. Zwykle objawy łagodnej infekcji czy niewysoka gorączka nie są przeciwwskazaniem do wykonania szczepienia, ale ostateczną decyzję podejmie lekarz kwalifikujący. Z tego powodu nie powinno się zatajać przed nim żadnych informacji medycznych, zaleca się też, aby osoby np. starsze spisały sobie wcześniej na kartce wszystkie leki, które zażywają. To ułatwi i przyspieszy konsultację oraz zmniejszy ryzyko pominięcia przez pacjenta istotnych informacji dotyczących jego zdrowia. Kiedy na pewno nie zostaniesz szczepiony (szczepienie będzie odroczone)? Jeśli masz objawy choroby bądź silnej infekcji (gorączkę, katar, kaszel). Jeśli czekasz na wyniki testu na koronawirusa. Jeśli otrzymałeś pozytywny wynik testu i musisz pozostawać w izolacji. Jeśli jesteś na kwarantannie. Jeśli miałeś bliski kontakt z osobą chorą na COVID-19 w ciągu ostatnich 2 tygodni. Przeciwwskazaniem do szczepienia jest też wystąpienie silnej reakcji alergicznej lub wstrząsu anafilaktycznego po pierwszej dawce. Ozdrowieńcy mogą być szczepieni najwcześniej po 30 dniach od uzyskania dodatniego wyniku testu, a najlepiej w ciągu kolejnych 3-6 miesięcy. Czy są jakieś specjalne zalecenia przed szczepieniem? Na pewno warto zadbać o to, aby być tego dnia wyspanym i wypoczętym, dzięki czemu po podaniu szczepionki układ immunologiczny będzie mógł skupić się wyłącznie na wytwarzaniu przeciwciał i budowaniu odporności na COVID-19. Nie ma badań, które potwierdziłyby wpływ spożywanego jedzenia czy picia na reakcję poszczepienną, ale pamiętajmy, że celem szczepienia przeciwko COVID-19 jest uzyskanie jak najwyższego poziomu uodpornienia, dlatego warto zminimalizować wszystkie czynniki, które mogą osłabiać działanie szczepionki. Należy też do nich picie alkoholu. Czy po szczepieniu na COVID można pić alkohol? Wszystko zależy od ilości. Badania wykazały, że spożywanie umiarkowanych ilości alkoholu nie ma wpływu na funkcje komórek odpornościowych i reakcję poszczepienną. To oznacza, że po podaniu szczepionki nie musisz odstawiać całkowicie alkoholu, choć jest to przeciwwskazane z innego powodu – twój organizm może zareagować objawami podobnymi do grypy, takimi jak gorączka, dreszcze czy bóle mięśni i stawów, które zwykle po szczepieniu przeciwko COVID-19 utrzymują się przez 2-3 dni. Spożywanie w tym czasie alkoholu, a już na pewno objawy kaca sprawią, że niepożądane odczyny poszczepienne (tzw. NOP) będą jeszcze bardziej dokuczliwe. Alkoholu nie powinno się też łączyć z paracetamolem, który może pomóc w łagodzeniu typowych objawów poszczepiennych, gdyż grozi to uszkodzeniem wątroby. Dlatego większość lekarzy zaleca powstrzymanie się od spożywania napojów wysokoprocentowych przez 3 dni po szczepieniu. Umiarkowane spożycie alkoholu oznacza dzienną dawkę nieprzekraczającą 3-4 jednostek dla dorosłych mężczyzn i 2-3 jednostek dla dorosłych kobiet. Pandemia nasiliła jednak problem nadużywania alkoholu, który dla wielu osób stał się sposobem, jak poradzić sobie z samotnością czy obniżeniem nastroju w czasie lockdownu. Tymczasem badania pokazują, że alkohol pity w nadmiarze osłabia funkcjonowanie systemu immunologicznego, co oznacza większe ryzyko infekcji, w tym zakażenia koronawirusem. Może też mieć wpływ na sam przebieg choroby, ponieważ długotrwałe nadużywanie alkoholu prowadzi do upośledzenia pracy wielu organów, w tym układu krążenia, układu oddechowego, pokarmowego czy nerwowego, co może nasilać objawy zakażenia koronawirusem i zwiększać ryzyko powikłań pocovidowych. Nadużywanie alkoholu zaburza funkcjonowanie komórek odpornościowych w płucach, będąc czynnikiem rozwoju infekcji płuc i zespołu ostrej niewydolności oddechowej, które jest jednym z głównych powikłań pocovidowych. U wielu pacjentów chorych na COVID-19 zauważono też podwyższoną aktywność enzymów wątrobowych, a stopień uszkodzenia wątroby był związany z ciężkością przebiegu choroby. W przypadku osób uzależnionych od alkoholu oznacza to więc zwiększone ryzyko rozwoju niewydolności wątroby i cięższy przebieg choroby. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ostrzega ponadto, że picie większych ilości alkoholu w pandemii nie tylko może mieć wpływ na zdrowie, ale też na stosunki rodzinne i społeczne, sprzyjać domowej agresji, nasileniu lęków, frustracji i depresji, prowadzić do rozwoju trudnego do wyleczenia uzależnienia. Alkohol spożywany w dużej ilości bezpośrednio po szczepieniu nie tylko osłabia odpowiedź układu immunologicznego, co może mieć wpływ na skuteczność szczepionki, ale też zwiększa ryzyko wystąpienia groźnego, choć bardzo rzadkiego powikłania poszczepiennego w postaci zakrzepicy (poprzez wpływ na krzepliwość krwi). Czy alkohol może zwalczyć koronawirusa? Czy alkohol leczy? Skoro tak świetnie odkaża skórę, może też sprawdzi się w „dezynfekcji od środka”? To mit! Alkohol stosowany w odpowiednim stężeniu jest skutecznym środkiem dezynfekującym, który chroni przed fizycznym kontaktem (zwłaszcza poprzez dłonie) z koronawirusem. Nie da się jednak pijąc napoje wysokoprocentowe zabić koronawirusa od środka. Wręcz przeciwnie – alkohol zwiększa ryzyko zakażenia i zmniejsza zdolność układu odpornościowego do walki z wirusem. Ponadto trzeba sobie zdawać sprawę, że picie alkoholu zaburza percepcję rzeczywistości i może powodować nieodpowiedzialne zachowanie, np. nietrzymanie dystansu względem innych osób w miejscach publicznych, takich jak klub czy knajpa. To też sprzyja zwiększeniu ryzyka zakażenia lub transmisji koronawirusa na inne osoby. Źródła: Watzl B., Bub A., Briviba K., Rechkemmer G., Acute intake of moderate amounts of red wine or alcohol has no effect on the immune system of healthy men; European Journal of Nutrition; 2002 Dec; 41(6): 264-70 Romeo J., Wärnberg J., Nova E. et al., Moderate alcohol consumption and the immune system: a review; British Journal of Nutrition; 2007 Oct; 98 Suppl 1:S111-5 World Health Organisation, Frequently Asked Questions about alcohol and Covid-19 konsultacja merytoryczna:Piotr Piotrowski lekarz internista Zależność między spożywaniem alkoholu a udarem jest problemem złożonym. Zbadano, że picie alkoholu bez umiaru zwiększa ryzyko wystąpienia udaru, natomiast picie w niewielkich lub umiarkowanych ilościach może je obniżać. Z udarem mózgu mamy do czynienia, gdy przerwany zostaje dopływ krwi do mózgu. Zabija to komórki mózgowe, co może doprowadzić do trwałego upośledzenia (zarówno fizycznego jak i umysłowego), a nawet śmierci. Udar mózgu może wystąpić na skutek zahamowania przez zakrzep dopływu krwi do mózgu (udar niedokrwienny) lub pęknięcia naczynia krwionośnego i uniemożliwienia dopływu krwi do mózgu (udar krwionośny). Najczęstszym rodzajem udaru mózgu jest udar niedokrwienny; stanowi on prawie 80% wszystkich udarów mózgu. Wpływ alkoholu na ryzyko wystąpienia udaru Picie alkoholu bez umiaru może podwyższać ciśnienie krwi. Wyniki badań naukowych sugerują, że nie tylko grozi ono alkoholizmem, ale może też zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia obu rodzajów udaru mózgu (niedokrwiennego i krwotocznego). Spożywanie alkoholu w niewielkich lub umiarkowanych ilościach, według niektórych badań może chronić przed udarem mózgu dzięki podwyższeniu poziomu cholesterolu związanego z lipoproteinami o dużej gęstości (znanego również jako „HDL” lub „dobry cholesterol”) oraz dzięki antykrzepliwym właściwościom krwi. Pamiętaj jednak, że niewielkie ilości mogą zmienić się w większe, a wpływ alkoholu na organizm w takim przypadku nie będzie raczej pozytywny, może nawet prowadzić do alkoholizmu. Jak postępować przy udarze? Mimo badań mówiących o tym, że picie w niewielkich ilościach może zapobiegać udarom mózgu, radzimy nie stosować podobnej profilaktyki. Sugerujemy zdrowy tryb życia. W razie wątpliwości najlepiej porozmawiać na ten temat z lekarzem. Dobra rada eksperta Bawisz się w gronie znajomych, pijecie alkohol, rozmawiacie, jest wesoło i beztrosko. Nagle ktoś zaczyna mieć problem z podniesieniem ze stołu kieliszka albo upuszcza go na podłogę, nie trafia papierosem do popielniczki, nie może utrzymać równowagi, mówi bełkotliwie, dziwnie wykrzywia twarz, wymiotuje, nie wie, gdzie jest i co się z nim dzieje, traci przytomność… Być może tym razem to nie objawy upicia się, tylko udaru. Są one tak do siebie podobne, że ludzie niewiedzący, jak rozpoznać udar, biorą je często za objawy przedawkowania alkoholu. Udar mózgu co roku zabija w Polsce 70 000 osób. Spośród tych, którym uda się przeżyć, tylko połowa odzyskuje pełną sprawność, pozostali do końca życia pozostaną w różnym stopniu niesprawni. Szybka pomoc oznacza podanie leku w ciągu dwóch, trzech godzin od wystąpienia objawów udaru. Tylko kto ma wezwać pomoc na imprezie, na której wszyscy nadużyli alkoholu tak bardzo, że już nikt nie widzi nic niepokojącego w tym, że ktoś się nagle przewraca, bełkocze i wymiotuje? W przypadku jakichkolwiek podejrzeń, nie bój się wezwać karetki, osoba wzywająca pomoc nie jest obciążana kosztami przyjazdu karetki „niepotrzebnie”. Pamiętaj, że możesz uratować komuś życie.

czy po udarze można pić alkohol