Kliknij tutaj --> ☔ kiedy można ćwiczyć po usunięciu macicy

Po usunięciu macicy płód nie ma gdzie rosnąć). Według badań nie ma znaczącej różnicy między kobietami po RT a tymi, które przeszły histerektomię pod względem: pięcioletniego wskaźnika nawrotów choroby; śmiertelność w ciągu 5 lat; powikłań chirurgicznych w trakcie lub po zabiegu; Usunięcie szyjki macicy to nie koniec świata Kiedy można ćwiczyć po cesarce? Po cesarskim cięciu należy zaczynać od delikatnych ćwiczeń po kilku tygodniach. Należy jednak pamiętać, że powrót do normalnej aktywności fizycznej może zająć nawet kilka miesięcy. Wszystko zależy od indywidualnych warunków zdrowotnych oraz stopnia zaawansowania gojenia się rany. Pacjent z przepukliną brzuszną może ćwiczyć, powinien jednak wybierać z ograniczonej listy aktywności sportowych. Związane jest to z patomechanizmem powstawania przepuklin. Do przemieszczeń narządów jamy brzusznej dochodzi bowiem w tych miejscach, w których tkanki są osłabione. Kiedy przepuklina już się rozwinie, a Decyzja o usunięciu macicy, jest bardzo trudna. Nie tylko z punktu widzenia lekarza ale w szczególności jeśli chodzi o kobietę zawsze towarzyszy jej obawa i strach o to co będzie potem nasuwają się myśli o relacjach z partnerem. Zabieg usunięcia macicy i jajników nie jest wykonywany automatycznie. Istnieje wiele wskazań do jego Mięśniaki rosnące do jamy macicy (typ 0,1 lub 2) nawet gdy są niewielkie, mogą powodować nieprawidłowe krwawienia, obfite miesiączki i anemizację, a więc spadek hemoglobiny we krwi. Tego typu zmiany należy usuwać, operuje się je histeroskopowo – tłumaczy lekarka SCM clinic. Site De Rencontre En Anglais Gratuit. Szwy Najczęściej stosowany jest szew ciągły, śródskórny, wchłanialny lub niewchłanialny- szew jest ukryty w skórze, jedynie na obu końcach rany widoczne są końcówki szwu. Po 7 – 10 dniach od operacji należy usunąć szew niewchłanialny lub obciąć końcówki szwu wchłanialnego zgodnie z zaleceniami na wypisie szpitalnym. Można to zrobić w gabinecie zabiegowym lub u lekarza prowadzącego. W przypadku laparoskopowego wycięcia macicy na skórze brzucha pozostają 3 lub 4 kilkumilimetrowe rany. Te szwy również usuwa się po ok. 7 – 10 dniach od operacji, natomiast nie usuwa się szwów w obrębie pochwy. Po usunięciu macicy drogą pochwową rana znajduje się w pochwie, jest zeszyta szwem wchłanialnym i nie ma potrzeby usuwania szwu. Szwy należy usunąć jedynie, jeśli podczas histerektomii waginalnej wykonano operację naprawczą krocza, używając szwów pojedynczych. Wówczas usuwa się szwy ze skóry krocza. Pielęgnacja rany Należy dbać o zachowanie rany w czystości. Podstawą higieny jest przemywanie rany wodą z mydłem i dokładne osuszanie czystym ręcznikiem. Najbardziej właściwą metodą higieny jest przemywanie rany pod prysznicem ( ranę krocza zawsze w kierunku od przodu do tyłu w kierunku odbytu). Należy unikać szorowania. Przez 2 miesiące nie wolno brać kąpieli. Pełna przebudowa rany trwa około roku, przez ten czas rana może być bardziej wrażliwa na dotyk. Przyspieszenie gojenia rany na skórze brzucha można uzyskać poprzez zastosowanie preparatów kwasu hialuronowego w kremie. Wystarczą dwie aplikacje dziennie, do czasu pełnego zagojenia rany. Natomiast w przypadku całkowitego usunięcia macicy (razem z szyjką), zastosowanie preparatu kwasu hialuronowego w globulkach dopochwowych powoduje przyspieszenie gojenia kikuta pochwy. Zalecane stosowanie polega na aplikacji 1 globulki na noc przez 10 dni od 5. dnia po operacji. W razie zaczerwienienia, sączenia lub nasilenia bólu w okolicy rany należy skonsultować się z lekarzem. Leki przeciwbólowe Nasilenie bólu jest największe bezpośrednio po operacji. W tym czasie pacjentka przebywa w szpitalu i otrzymuje leki przeciwbólowe na zalecenie lekarza, głównie dożylnie. Po wypisaniu do domu dolegliwości bólowe są zdecydowanie mniejsze i często leki przeciwbólowe nie są wymagane. Jeśli jednak pacjentka odczuwa ból, wskazane są leki przeciwbólowe dostępne bez recepty: np. paracetamol (4 razy dziennie po 1 gram), ibuprofen (3-4 razy dziennie po 400 mg). Wymienione leki można ze sobą łączyć. W przypadku utrzymywania się dolegliwości bólowych przy stosowaniu w/w leków należy skontaktować się z lekarzem. Specyficzny rodzaj bólu po operacjach usunięcia macicy: bóle kolkowe brzucha – okresowo mogą się pojawiać bóle brzucha o charakterze kolkowym – ból powstaje nagle i po chwili ustępuje samoistnie. Taki rodzaj bólu wynika z nagromadzenia się gazów w jelitach i jeśli pojawia się sporadycznie (do kilku epizodów na dobę), jest normą po operacji. W przypadku silnych bóli, występujących co kilka minut, ewentualnie połączonych z wymiotami i zatrzymaniem gazów i stolca, należy pilnie skontaktować się z lekarzem, ból ramion – jest typowy dla operacji laparoskopowych i jest wynikiem działania gazu podawanego do jamy brzusznej. Może utrzymywać się przez tydzień. Leki przeciwkrzepliwe Leki przeciwkrzepliwe wymagane są w większości przypadków operacji usunięcia macicy. Zwykle stosuje się je do czasu pełnego uruchomienia pacjentki, czyli do momentu wypisania ze szpitala. W przypadku dodatkowych czynników wystąpienia choroby zakrzepowej (np. choroba nowotworowa, otyłość, żylaki), wskazane jest przedłużenie profilaktyki przeciwzakrzepowej nawet o kilka tygodni. Wówczas pacjentka otrzymuje receptę. Antybiotyki Obecnie standardem prewencji zakażeń jest profilaktyka okołooperacyjna, która polega na podaniu antybiotyków w bezpośrednim okresie okołooperacyjnym. W większości przypadków jest to jednorazowa dawka podana tuż przed zabiegiem. Antybiotykoterapia pooperacyjna konieczna jest bardzo rzadko. Tryb życia Pacjentki z reguły czują się osłabione przez pierwsze 2 dni po operacji usunięcia macicy. Jeśli operacja była rozległa, osłabienie może utrzymywać się dłużej. Dlatego w okresie pooperacyjnym zalecany jest odpoczynek, ale nie można stale leżeć w łóżku – bardzo ważne są spacery po operacji. Zmniejszają one ryzyko wielu powikłań, choroby zakrzepowo-zatorowej i zapalenia płuc. Należy stopniowo, w ramach sił, zwiększać aktywność fizyczną i intensywność wysiłku. Podnoszenie przedmiotów Przez 6 – 8 tygodni należy szczególnie unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów. Z reguły górna granica oscyluje wokół 5 kg lub należy unikać podnoszenia przedmiotów, których nie jest się w stanie podnieść jedną ręką. Prowadzenie samochodu Prowadzenie samochodu jest możliwe dopiero, gdy pacjentka poczuje się w pełni sił. Zwykle jest to możliwe już w pierwszych dniach po wypisaniu ze szpitala. Zaleca się, aby pacjentki były odbierane ze szpitala przez członków rodziny i nie prowadziły samochodu samodzielnie. W przypadku podróży samochodem, należy jeździć w pasach bezpieczeństwa, niezależnie od rany na skórze. W przypadku długich podróży (powyżej 6 godzin samochodem lub autobusem, podróże samolotem) w bezpośrednim okresie pooperacyjnym może być wskazana profilaktyka przeciwzakrzepowa. Życie intymne Należy powstrzymać się od stosunków płciowych przez minimum 6 tygodni. Przez taki sam czas zabronione jest stosowanie tamponów. Wskazane jest kontrolne badanie ginekologiczne przed rozpoczęciem współżycia. Powrót do pracy Powrót do pracy wymaga zwykle 4-6 tygodni rekonwalescencji. W przypadku usunięcia macicy przez pochwę lub drogą laparoskopową, pacjentka może wrócić do pracy wcześniej. Powrót do pracy zależy oczywiście od charakteru wykonywanej pracy, dlatego decyzja o powrocie do aktywności zawodowej powinna być podjęta przez lekarza ginekologa, po badaniu pacjentki na wizycie kontrolnej. Wizyta kontrolna Wizyta kontrolna od bywa się zwykle zaraz po uzyskaniu wyniku badania histopatologicznego, czyli po 2-3 tygodniach od operacji. Dalsze decyzje dotyczące ewentualnego leczenia podejmowane są przez lekarza ginekologa po weryfikacji wyniku badania histopatologicznego. Dieta Pacjentka bezpośrednio po operacji przebywa w szpitalu i powinna przyjmować jedynie pokarmy podawane przez personel szpitala. Przez pierwszy miesiąc po operacji wskazane jest przyjmowanie pokarmów niezbyt obfitych, lekkostrawnych i bogatoresztkowych – warzywa, chude mięso, otręby, produkty zawierające dużo błonnika, jogurt. MIĘŚNI DNA KROCZA MIEDNICY CZY WYKONUJESZ ĆWICZENIA PRAWIDŁOWO Możesz sprawdzić czy podczas ćwiczeń używasz prawidłowych mięśni krocza. Połóż palce na skórze krocza tuż za moszną; jeśli wykonujesz ćwiczenie prawidłowo poczujesz jak mięśnie krocza odsuwają się od opuszków Twoich palców. Prawidłowe wykonywanie ćwiczeń mięśni dna miednicy możesz także sprawdzić stojąc nago przed lustrem. Podczas prawidłowo wykonywanych ćwiczeń powinieneś zobaczyć jak podstawa prącia oraz moszna unoszą się do góry w kierunku brzucha. ĆWICZEŃ MIĘŚNI DNA MIEDNICY Jak już upewnisz się, że podczas ćwiczeń wykorzystujesz prawidłowe mięśnie krocza, są dwa rodzaje ćwiczeń, które powinieneś wykonywać: – WOLNE ĆWICZENIA – pokazane na grafikach. Ilość powtórzeń zwiększaj stopniowo. Optymalnie jest wykonywanie 3 rodzajów takich ćwiczeń każdego dnia. – SZYBKIE ĆWICZENIA – dodatkowe ćwiczenia polegające na szybkich, 1-sekundowych skurczach mięśni dna miednicy, tak silnych jak to tylko możliwe, z następową fazę kilkusekundowego odpoczynku. Ćwiczenia można wykonywać do maksymalnie 10 powtórzeń. Stopniowo zwiększaj ilość wykonywanych szybkich ćwiczeń do 3 razy dziennie. Żeby było Ci łatwiej o nich pamiętać wykonuj je podczas innych codziennych czynności np. podczas brania prysznica, mycia zębów itp. Na początku mięśnie krocza podczas wykonywanych przez Ciebie ćwiczeń mogą szybko się męczyć, ale im więcej będziesz ćwiczył tym z czasem będą one silniejsze. Dlatego z każdym dniem staraj się stopniowo zwiększać ilość wykonywanych powtórzeń. Staraj się powstrzymać chęć przyspieszania gojenia poprzez wykonywanie większej ilości ćwiczeń niż zalecana. Przetrenowane mięśnie regenerują się zdecydowanie wolniej! Bądź cierpliwy i nie poddawaj się! Czasami może to zająć kilka miesięcy zanim zaobserwujesz poprawę. Większość mężczyzn dostrzega zmniejszenie ilości niekontrolowanego wypływu moczu w ciągu pierwszych 3 miesięcy, a ostateczny efekt uzyskuje się dopiero po 6-12 miesiącach. Żeby pamiętać o regularnych ćwiczeniach, rób je podczas wykonywania innych aktywności. Na przykład: po oddaniu moczu, po lub w trakcie śniadania/obiadu/kolacji, w trakcie oczekiwania na autobus, podczas oglądania wiadomości. Postaraj się włączyć ćwiczenia do Twojej codziennej rutyny. Nieważne jest to co robisz lub gdzie jesteś – nikt inny nie wie, że wykonujesz ćwiczenia właśnie w tym momencie! Nie podnoś rzeczy, które są dla Ciebie za ciężkie. Pamiętaj, aby zawsze podczas podnoszenia cięższych przedmiotów zaciskać mięśnie krocza. W razie pytań lub wątpliwości porozmawiaj ze swoim lekarzem lub poradź się fizjoterapeuty specjalizującego się w rehabilitacji mięśni dna miednicy. Żeński układ rozrodczy cierpi nie tylko podczas ciąży, ale także z powodu rozwoju różnych chorób, które mogą prowadzić do usunięcia macicy. W tym artykule omówimy histerektomię, dowiemy się, jaka to operacja, jakie są jej rodzaje i jakie są konsekwencje dla organizmu kobiety. Porozmawiajmy także o okresie Usunięcie macicy2 Kiedy wydajesz: świadectwo3 Jak przebiega operacja: rodzaje histerektomii4 Suma częściowa5 Razem6 Histerosalpingovaroectomy7 Radykalny8 Cechy okresu rehabilitacji9 Pierwszego dnia10 Późniejsze odzyskiwanie11 Seks po usunięciu macicy12 Czy po histerektomii można zajść w ciążę?13 Możliwe powikłaniaHisterektomia jest operacją usunięcia macicy, która obejmuje usunięcie macicy, bez jajników i operacja jest przeprowadzana w przypadkach, gdy narząd dotknięty jest chorobą, lub infekcja z macicy może rozprzestrzenić się na inne układy narządów, zagrażając zdrowiu macicy jest dość powszechną operacją, więc w tej dziedzinie jest więcej niż wystarczająco doświadczonych ważne! Amputację przeprowadza się tylko wtedy, gdy choroby nie można wydajesz: świadectwoHisterektomia wykonywana jest tylko w ostateczności, chociaż operacja ta jest bardzo częsta, dlatego warto dowiedzieć się, w jakich przypadkach lekarz kieruje usuwaniem i dlaczego ten problem stał się powszechny. Czy wiesz? W pochwie kobiety występuje raczej kwaśne środowisko, które jest spowodowane żywotną aktywnością bakterii kwasu mlekowego. Bakterie te są bardzo przydatne dla organizmu, ponieważ kwaśne środowisko chroni przed reprodukcją chorobotwórczych jak w przypadku innych narządów, które nie wpływają bezpośrednio na żywotność organizmów (serce, mózg), macicę można usunąć z powodu tym przypadku napromieniowanie całego organizmu da gorszy wynik niż amputacja, ale w ostatnich etapach po histerektomii może zalecać "chemię".Należy rozumieć, że nie ma skutecznego leku na raka, więc usunięcie jest uważane za najlepszą możliwą każdy włókniak jest leczony przez usunięcie narządu, ale w przypadku zagrożenia zdrowia, lekarz skieruje cię do amputacji. Oprócz nowotworów złośliwych mogą występować nowotwory łagodne. Fibroidy (łagodne guzy) mogą pojawić się w macicy, co powoduje ból o różnej sile, krwawieniu i niedokrwistości. Niestety, takie poważne choroby u kobiet, takie jak zespół policystycznych jajników, bakteryjne zapalenie pochwy, brak miesiączki, zapalenie bartholiny, dysplazja szyjki macicy i erozja, wirus cytomegalii, polipy macicy, zapalenie błony śluzowej macicy, leukoplakia, torbiel jajnika, nie są operację można wykonać, jeśli masz chorobę, taką jak endometrioza. Ten "ból" może powodować nie tylko bezpłodność, ale także zakłócać pracę wielu jest to, że tkanki macicy zaczynają się rozwijać, wypełniając puste przestrzenie i docierając do sąsiednich problemem jest to, że te tkanki podczas menstruacji zaczynają krwawić, co powoduje wewnętrzne krwawienie. W przypadku, gdy leczenie farmakologiczne nie daje wyników, usunięcie narządu jest jedynym ważne! Endometrioza rozwija się tylko u kobiet w wieku przebiega operacja: rodzaje histerektomiiNastępnie porozmawiajmy o tym, jakie są opcje operacji i co decyduje o wyborze metody usuwania macicy. Podajemy krótki opis każdego częściowa Histerektomia subtotalna to usunięcie organu bez szyjki macicy. Do operacji wykonuje się 1 lub 2 małe nacięcia w jamie brzusznej, które w przyszłości zostaną zaciśnięte bez blizn. Przeprowadza się go zarówno po usunięciu przydatków, jak i bez ich opcja jest lepsza do zastosowania w przypadkach, gdy na ciało nie ma wpływu złośliwy guz, który jest jedynym przeciwwskazaniem do stosowania tej rak zostanie zdiagnozowany, ta opcja usuwania może doprowadzić do nawrotu, pojawienia się komórek rakowych w szyjce macicy. Histerektomia subtotalna ma następujące zalety: Relacje fizjologiczne utrzymują się, zmniejszając ryzyko seksualne i libido po operacji w większości przypadków pozostają wypadaniu narządów płciowych. Wariant sumy częściowej jest odrzucany, jeśli macica jest duża lub występuje problem z zakresu opcja, podążając za nazwą, oznacza usunięcie macicy wraz z szyją. Ta opcja jest wykonywana w przypadkach, gdy pozostawienie szyjki macicy jest niebezpieczne dla zdrowia lub rozmiar ciała nie pozwala na częściowe (częściowe) taka operacja jest przypisana kobietom po 40 latach, u których zdiagnozowano mięśniaki. Ponadto, cała metoda jest używana do wypadania macicy wraz z szyjką macicy jest konieczne, jeśli lekarz wykrył negatywne zmiany w szyjce całkowita histerektomia nie wymaga usunięcia jajników i rurek, narządy te można wyciąć, jeśli masz raka. HisterosalpingovaroectomyWariant jest "rozszerzoną wersją" całkowitej histerektomii. Operacja ta polega nie tylko na usunięciu macicy za pomocą szyjki macicy, ale także na wszystkich przydatkach (rurkach i jajnikach).Jeśli zdiagnozowano nowotwór, wówczas wykorzystywany jest tylko ten gatunek, ponieważ rak może się rozprzestrzenić lub już rozprzestrzenił się na histerosalpingovaroectomy wykonuje się, gdy oprócz choroby macicy występują nieprawidłowości w rozwoju jajników lub ich stanu radykalna, biorąc pod uwagę nazwę, jest przeprowadzana tylko w dwóch przypadkach: raka lub endometriozy w późniejszych typ histerektomii obejmuje nie tylko całkowite usunięcie macicy i wszystkich przydatków, ale także 1/3 pochwy, warstwy tłuszczu i węzłów chłonnych. Taka operacja jest tak zła dla zdrowia kobietże okres rehabilitacji jest opóźniony o ogromną ilość czasu, a możliwość powikłań, z powodu braku listy narządów, zwiększa się wiesz? Niektóre dziewczynki rodzą się natychmiast z dwoma macicami. Dzieje się tak dlatego, że w chwili, gdy jajowody łączą się, tworząc macicę, pojawia się niewielkie zaburzenie rozwojowe. W rezultacie każda rura tworzy oddzielną macicę. Takie odchylenie pozwala mieć dzieci, ale ciąża mija z poważnymi okresu rehabilitacjiBiorąc pod uwagę złożoność operacji usunięcia macicy, konsekwencje dla organizmu będą najtrudniejsze, a więc okres rehabilitacji jest niezwykle ważny dla zdrowia pacjenta, ponieważ operacja bije zarówno zdrowie fizyczne, jak i dniaPierwsze dni po zabiegu są najcięższe, ponieważ pacjent odczuwa nie tylko silny ból fizyczny, ale także wstrząs i pojawiają się zaburzenia emocjonalne. Ból Bolesne doznania powstają zarówno z powodu zewnętrznych obrażeń (szwów), jak i wewnętrznych (miejsc amputacji).Aby tłumić ból, lekarze przepisują zarówno narkotyczne, jak i nie-narkotyczne środki przeciwbólowe, w zależności od siły Pacjent jest przeciwwskazany do ciągłego kłamstwa, ponieważ jest to niezbędne do poprawy krążenia potencjalnego niebezpieczeństwa rozejścia się szwu, przez 2-3 dni pacjent powinien wstać z łóżka i zrobić kilka kroków. Taka aktywność stymuluje jelita i zapobiega powstawaniu obrzęków ważne! Aktywność ma pozytywny wpływ na zdrowie, skraca czas rehabilitacji i zapobiega występowaniu Natychmiast po zabiegu kobieta może pić tylko niegazowaną wodę. Zabronione jest jedzenie. Przez 2-3 dni można stosować niskiej zawartości tłuszczu buliony i jogurt, aby przywrócić normalne jelit i przewodu pokarmowego. Co więcej, codziennie do diety dodaje się kilka produktów, unikając ciężkich i szkodliwych produktów dla żołądka, jak również tych, które wywierają nadmierne obciążenie na organy odzyskiwanieDrugi etap rozpoczyna się po wypisaniu ze szpitala, który trwa 30-45 dni, w zależności od złożoności operacji. Aktywność Przez kilka miesięcy po operacji kobieta nie może podnosić ciężarów ani przeciążać. Każde ćwiczenie może prowadzić do rozejścia się szwu lub wewnętrznego krwawienia. Jedzenie Tylko zdrowe zbilansowane jedzenie, które nie powoduje dużego obciążenia żołądka, wątroby lub układu wydalniczego. Konieczne jest porzucenie produktów, które obejmują ważne! Zabronione jest spożywanie tłustych lub pikantnych potraw, a także alkoholu. Leki Lekarz przepisuje nie tylko leki przeciwzapalne i antybiotyki, ale także środki hormonalne, enzymatyczne i naprawcze, które pomogą w normalizacji pracy narządów i układów narządów w przypadku braku układu rozrodczego. Życie seksualne. W pierwszym miesiącu po wypisaniu płeć jest przeciwwskazana, niezależnie od złożoności przyszłości lekarz określi, jak długi jest kontakt seksualny, ze względu na szybkość gojenia szwów zdarza się, że przepisuje się specjalną terapię, której celem jest powrót do zdrowia po operacji, a także zapobieganie pojawianiu się zalecenia nie mogą być ignorowane, ponieważ pomogą pozbyć się bieżących problemów i zapobiec możliwym odchyleniom w po usunięciu macicySeks po usunięciu macicy nie jest czymś zabronionym, więc nie będziesz musiał rezygnować z seksu. Dalej zajmujemy się tym pytaniem bardziej szczegółowo. Nie jest tajemnicą, że wszystkie receptory, które dają przyjemność podczas procesu, znajdują się w pochwie, a nie w macicy, dlatego brak macicy nie wpłynie na przyjemność podczas ważne! Możesz uprawiać seks dopiero po zakończeniu okresu rehabilitacji. Do tego momentu wszelkie kontakty seksualne są zabronione. Osobno należy powiedzieć o czynności jajników po histerektomii. Faktem jest, że jajniki produkują hormony, z których jeden to testosteron, który odpowiada za pożądanie jajniki zostaną usunięte, nie będzie produkcji hormonów. Oczywiście nie wpłynie to na wrażliwość pochwy, ale nie będziesz pragnął seksu, a to pragnienie będzie bardzo macica nie została całkowicie usunięta, ale została odcięta, to w trakcie współżycia możliwe są bóle o różnej sile, przez co proces nie przyniesie starych musisz zrozumieć, że ten problem nie zawsze występuje, i zostaniesz ostrzeżony o możliwości wystąpienia takich konsekwencji przed operacją. Pozytywnym punktem jest brak miesiączki i ból związany z tym procesem. Ponadto nie ryzykujesz zajścia w ciążę, więc środki antykoncepcyjne nie są ważne! Jeśli jajniki nie zostały amputowane, wtedy nieznaczne rozładowanie jest możliwe podczas menstruacji. Jest to normalny proces, nie powinieneś się po histerektomii można zajść w ciążę?Teraz porozmawiajmy o tym, czy możesz zajść w ciążę bez kobiet i dziewcząt zna proces zapłodnienia komórki jajowej i wie, że plemniki muszą najpierw przejść przez macicę, aby dostać się do jajowodu, gdzie, bliżej jajnika, następuje naszym przypadku macica jest nieobecna, więc zapłodnienie nie może w ogóle wystąpić, nawet jeśli istnieje wiele aktywnych żywotnych się, że normalna ciąża pod nieobecność macicy jest niemożliwa, ale warto powiedzieć, że jeśli plemniki przedostaną się do jajowodów przed usunięciem narządu, możliwa jest ciąża pozamaciczna, czyli rozwój płodu nie w macicy, ale w rurze. Taki proces można nazwać tylko ciążą z rozciąganiem, ponieważ niemożliwe jest noszenie płodu w rurce – umrze matka i dziecko. Płód nie będzie fizycznie mógł rozciągać rurki w taki sposób, aby tworzył się, a pęknięcie doprowadzi do ciężkiego wewnętrznego krwawienia, jak również śmierci płodu, którego naturalne środowisko rozwojowe zostanie jeśli chcesz mieć dziecko w przyszłości po amputacji macicy, powinieneś złożyć przyszłości będziesz w stanie uzyskać dziecko ze swoimi genami, jeśli komórki jajowe zostaną zapłodnione i umieszczone w ciele matki powikłaniaOkres pooperacyjny po usunięciu macicy jest niebezpieczny, ponieważ mogą występować różne komplikacje związane zarówno z jakością operacji, jak iz czynnikami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Podajemy główne komplikacje, które występują po blizny. Szew może stać się bardzo rozogniony, co prowadzi do bólu, zaczerwienienia na skórze lub, w najgorszym przypadku, do rozerwania Może wystąpić z powodu błędu lekarza podczas operacji. Krew przepłynie przez genitalia lub do jam między narządami, czyli wewnętrzne z pójściem do toalety. Ciężki ból podczas wydalania moczu jest związany ze stanem zapalnym błony śluzowej tętnicy płucnej lub gałęzi – Poważne powikłanie po operacji, które może wywołać zapalenie płuc, oraz brak leczenia będą otrzewnej Komplikacje są niebezpieczne, ponieważ w otrzewnej występuje zapalenie, które może prowadzić do innych narządów, co powoduje zagrożenie należy powiedzieć o usunięciu macicy po 40 latach, ponieważ mogą pojawić się nieprzyjemne nie tylko o to, że menopauza pojawia się kilka lat wcześniej, ale także o to, że usuwając przydatki pojawia się tak zwana "menopauza chirurgiczna", która prowadzi do restrukturyzacji całego organizmu. Teraz wiesz, co to operacja usunięcia macicy i w jakich przypadkach jest wykonywana. Należy rozumieć, że fizyczne uszkodzenie leczy się znacznie szybciej niż częścią rehabilitacji jest wyjazd do psychiatry, a także obecność wsparcia od rodziny i przyjaciół. Pamiętaj, że przyczyną złego nastroju, apatii lub psychozy może być zwykły brak hormonów lub ich się nie zmienia po operacji, twoja percepcja się zmienia, więc powinieneś poszukać więcej dobrych rzeczy i pomyśleć o tym, że operacja uratowała cię od wielu problemów. Dr n. med. Grzegorz Surkont Dr n. med. Edyta Wlaźlak Prof. dr hab. med. Jacek Suzin 2005 O tym powinnaś wiedzieć Spis treści Wprowadzenie Budowa i czynność narządu płciowego kobiety Operacyjne sposoby usuwania macicy Następstwa wycięcia macicy Leczenie hormonalne kobiety bez macicy Zamiast zakończenia Wprowadzenie Operacja usunięcia macicy jest najczęściej wykonywanym zabiegiem ginekologicznym. Dotyka bezpośrednio ogromnej rzeszy kobiet na całym świecie. Wśród pacjentek będących przed zabiegiem, jak i tych, które mają go już poza sobą, wiedza na temat korzyści oraz potencjalnych zagrożeń związanych z takim rozwiązaniem terapeutycznym jest zwykle niepełna. Potwierdza to list jednej z pacjentek, nieposiadającej macicy od wielu lat. "Dziękuję za możliwość przeczytania tej książeczki. Do tej pory w żadnej przychodni ginekologicznej nie spotkałam się z ulotkami, czy broszurami opisującymi tak ważne dla pacjentek sprawy. Są wydania dotyczące ciąży i antykoncepcji, ostatnio także terapii hormonalnej, ale nie chorób kobiecych. Współczesna kobieta chce mieć świadomość, na czym polega jej choroba, jak może się czuć wychodząc ze szpitala, jak będzie wyglądać jej życie po zabiegu. Często brak takich wiadomości jest przyczyną rezygnacji z operacji w optymalnym czasie oraz szukania pomocy u oszustów, co potęguje dalszy rozwój schorzenia. Zdarza się, że kobiety kupują skomplikowane podręczniki ginekologiczne i przerażone szukają opisów własnej choroby, by poznać rokowanie. Nie mając elementarnych podstaw z medycyny, nierzadko popadają w depresję, przypisując sobie najstraszniejsze scenariusze. W zaciszach domowych odbywa się dużo takich ludzkich tragedii, wynikających z niewiedzy pacjentki, braku właściwej, dłuższej wyjaśniającej rozmowy ze specjalistą. Lekarze nie mają czasu na drobiazgowe informowanie każdej kobiety o przebiegu jej schorzenia, o psychologicznych aspektach związanych np. z usunięciem macicy oraz o całym skomplikowanym procesie dochodzenia do zdrowia. Ogromną rolę w przebiegu rekonwalescencji odgrywa psychika, wyobraźnia. Bardzo ważne, by kobiety uświadomiły sobie rolę nie tylko fizycznych organów, ale przede wszystkim psyche. Często po operacji kobiety, już zdrowe fizycznie, mają blokadę powodującą np. zaburzenia seksualne. Jest to spowodowane stresem oraz niewiedzą. To wyjątkowo ważny temat. Kobiety powinny uświadomić sobie, że po usunięciu macicy uzyskują pewną antykoncepcję i nie są „pustymi kobietami”. Zabieg likwiduje chorobę. Nie powoduje utraty kobiecości. Tragedia przejścia operacji to nie wykluczenie z życia rodzinnego, zawodowego, społecznego, płciowego. To właśnie jest czas, żeby spojrzeć na siebie i swoje życie inaczej, i by zdążyć je odkryć na nowo. Pozwala skupić się na pięknym i bogatym świecie wewnętrznych doznań, dostrzec nowe obszary wyobraźni i odczuć. Pomaga w tym również spotkanie na swej drodze lekarza, który oprócz wspaniałego operowania nożem chirurgicznym, zwraca uwagę pacjentkom na szukanie przyczyn problemów między innymi w blokadach psychicznych. Mam nadzieję, że ta bardzo ważna książeczka dotrze do każdej kobiety potrzebującej pomocy." Pacjentka I. Budowa i czynność narządu płciowego kobiety. 1. Co wchodzi w skład żeńskich narządów płciowych? Zewnętrzne narządy płciowe kobiety stanowi srom składający się ze wzgórka łonowego, warg sromowych większych i mniejszych oraz łechtaczki. Do wewnętrznych narządów płciowych kobiety należą pochwa, macica, jajniki oraz jajowody. 2. Co to jest pochwa? Pochwa jest kanałem rozciągającym się od warg sromowych. W swojej górnej części obejmuje szyjkę macicy. 3. Z czego zbudowana jest macica? Składa się z trzonu i szyjki. Umocowana jest za pomocą więzadeł. W środku zawiera jamę macicy, łączącą się od dołu z kanałem szyjki, a od strony dna macicy z jajowodami. Dolny fragment szyjki macicy przyjmuje nazwę części pochwowej a powyżej pochwy - części nadpochwowej. 4. Jaką funkcję pełni macica? Mówiąc obrazowo jest to "narząd do noszenia i rodzenia dzieci". Macica nie produkuje hormonów. 5. Co znajduje się wewnątrz jamy macicy? Jama pokryta jest błoną śluzową zwaną endometrium. 6. Jaką funkcję pełni błona śluzowa macicy? Endometrium ulega ciągłym zmianom dzięki działaniu hormonów płciowych w przebiegu cyklu płciowego. Mają one na celu przygotowanie jamy macicy do przyjęcia zarodka. W przypadku braku ciąży co miesiąc błona śluzowa ulega złuszczeniu podczas miesiączki. 7. Co to są przydatki? W skład przydatków wchodzą jajniki i jajowody oraz otaczające tkanki. Jeden koniec jajowodu połączony jest z dnem macicy, drugi położony jest obok jajnika. 8. Jaka jest rola przydatków? Jajniki produkują hormony: estrogeny i progesteron. Pełnią one ważną rolę w rozrodzie. Mają również istotny wpływ na funkcjonowanie większości organów w organizmie kobiety. Praktycznie w każdym miejscu kobiecego ciała znaleziono receptory estrogenowe. Nieodpowiednie stężenia hormonów płciowych mogą mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie większości organów. W przypadku wahań hormonalnych pojawia się na przykład: złe samopoczucie, nerwowość, tkliwość sutków, trądzik, nadmierne owłosienie, wzmożone wypadanie włosów. Zaburzenia hormonalne sprzyjają powstawaniu mięśniaków i raka macicy oraz torbieli jajnika. Brak hormonów po menopauzie przyspiesza procesy starzenia się między innymi pod postacią pogorszenia cery, przyspieszonego odwapniania kości, nasilenia miażdżycy, zwiększonej częstości występowania osteoporozy i zawału serca, pojawienia się nietrzymania moczu, suchości i świądu sromu, częstych infekcji pęcherza moczowego. Jajowody nie produkują hormonów, w nich dochodzi do zapłodnienia komórki jajowej. 9. Gdzie umiejscowione są wewnętrzne narządy płciowe? Jak sugeruje nazwa, znajdują się wewnątrz jamy brzusznej w podbrzuszu. Ze wszystkich stron otoczone są jelitami. Macica jest zlokalizowana między pęcherzem moczowym a odbytnicą. 10. Jak to się dzieje, że narządy wewnętrzne u zdrowej kobiety nie wypadają na zewnątrz? Macica, pochwa oraz pęcherz moczowy i odbytnica są utrzymywane w prawidłowej pozycji dzięki więzadłom macicy oraz przeponie moczowo-płciowej. 11. Co to jest przepona moczowo-płciowa? Są to mięśnie i więzadła krocza oraz dolnej części miednicy. 12. Które elementy odpowiedzialne są za satysfakcję seksualną? Za odczuwanie bodźców seksualnych odpowiedzialne są czynniki psychiczne, zewnętrzne narządy płciowe (łechtaczka) oraz pochwa. Kobiety po usunięciu przydatków lub macicy uskarżają się czasami na problemy seksualne. Podstawowe znaczenie w tym względzie ma psychika kobiety. Brak hormonów produkowanych przez jajniki może też mieć negatywny wpływ na życie płciowe. II. Operacyjne sposoby usuwania macicy. 1. Czy często wykonywane są zabiegi usunięcia macicy? Jest to najczęściej wykonywana operacja ginekologiczna u kobiet. 2. Na czym polega amputacja nadpochwowa macicy? Zwykle usuwa się całą macicę to jest trzon i szyjkę. Istnieje też zabieg usunięcia samego trzonu macicy bez szyjki. Taki rodzaj operacji nazywa się amputacją nadpochwową. Wykonywany jest rzadko, zwykle u osób młodych. 3. Jakie są najczęstsze przyczyny usunięcia macicy? Zabieg ten wykonujemy zwykle z powodu: mięśniaków guza przydatków chorób błony śluzowej macicy krwawienia z dróg rodnych wypadania narządu rodnego endometriozy. 4. W jaki sposób usuwa się macicę? Operacja najczęściej jest wykonywana po otwarciu jamy brzusznej (droga brzuszna) lub przez pochwę (droga pochwowa). W niektórych przypadkach możliwe jest też wykonanie zabiegu laparoskopowo. O tym, jaki rodzaj operacji zastosować i jaką wybrać drogę decyduje lekarz, biorąc pod uwagę całokształt objawów choroby, warunki anatomiczne oraz wiek pacjentki. 5. W którym miejscu otwiera się jamę brzuszną? Istnieją dwa sposoby otwierania jamy brzusznej: poprzecznie - nisko nad spojeniem łonowym lub podłużnie - od spojenia łonowego do okolicy pępka w linii pośrodkowej ciała. 6. Od czego zależy wybór sposobu otwarcia jamy brzusznej? U kobiet ze względów kosmetycznych w trakcie operacji ginekologicznych zwykle wybieramy poprzeczne nacięcie skóry. Odstępstwa od tej reguły zależą przede wszystkim od poprzednio wykonanych operacji oraz od rodzaju choroby będącej przyczyną zabiegu. 7. Jakie są najczęstsze przyczyny usunięcia przydatków? Guz jajnika jest najczęstszą przyczyną operacji przydatków. Nierzadko wycięcie zdrowych jajników i jajowodów wykonywane jest profilaktycznie razem z usunięciem macicy. 8. Kiedy i dlaczego usuwamy profilaktycznie przydatki? Jednym z podstawowych problemów współczesnej onkologii kobiet jest rak jajnika. Nawet u pacjentek, które często przychodzą na wizytę do ginekologa, złośliwe guzy jajnika nierzadko wykrywane są na dość zaawansowanym etapie rozwoju. Późne wykrycie powoduje niską efektywność leczenia operacyjnego i chemioterapii. Z tych powodów lekarze proponują kobietom w okresie przekwitania usunięcie wraz z chorą macicą zdrowych przydatków. 9. Jaki rodzaj znieczulenia jest najlepszy dla mnie? O tym zadecyduje lekarz anestezjolog. Obecnie wykonywane są dwa rodzaje znieczulenia: ogólne (popularnie zwane narkozą) oraz w kręgosłup (zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe). Ze względu na mniejszą inwazyjność znieczulenie w kręgosłup jest częściej wykonywane. 10. Czy po znieczuleniu w kręgosłup mogę być sparaliżowana? Nie, ten sposób znieczulenia nie niesie za sobą takiego ryzyka. Z powikłań najczęściej pacjentki zgłaszają bóle głowy, które zwykle udaje się szybko zlikwidować. III. Następstwa wycięcia macicy 1. Czy po zabiegu mogę mieć krwawienia miesiączkowe? Po usunięciu macicy kobieta nie miesiączkuje. W przeciągu kilku tygodni po operacji mogą występować niewielkie plamienia i krwawienia. Jest to związane z gojeniem się pochwy. W przypadku obfitego krwawienia należy pilnie się skontaktować z oddziałem szpitalnym. Po amputacji nadpochwowej zdarzają się miesiączki, z reguły pod postacią skąpych krwawień lub plamień. 2. W jaki sposób powinnam się odżywiać? Po zabiegu należy przestrzegać diety szpitalnej. W domu powinno się spożywać pokarmy lekkostrawne i wysokoodżywcze składające się ze świeżych produktów. 3. Kiedy mogę rozpocząć ćwiczenia? Wczesne uruchomienie po zabiegu sprzyja szybszemu powrotowi do zdrowia. Na drugi dzień po operacji, jeżeli lekarz pozwoli, powinna Pani wstawać i chodzić. Zapobiega to powikłaniom pooperacyjnym takim jak zakrzepica i zapalenie płuc. Lekkie, niezbyt obciążające ćwiczenia fizyczne można wykonywać już po kilku dniach. Stopniowo należy zwiększać intensywność ćwiczeń. 4. Na jakie dolegliwości zwykle uskarżają się pacjentki po wyjściu ze szpitala? Typowe są zgrubienia w okolicy blizny pooperacyjnej, niewielkie pobolewania, uczucie ciągnięcia, drętwienia w podbrzuszu, stany podgorączkowe, plamienia z dróg rodnych, osłabienie. Objawy te ustępują samoistnie po kilku, kilkunastu tygodniach. Pacjentki z wysoką temperaturą, obfitym krwawieniem z pochwy, silnymi bólami w podbrzuszu, rozejściem rany pooperacyjnej powinny pilnie skontaktować się z lekarzem. 5. Kiedy mogę wrócić do pracy? Decyzję w tej sprawie podejmuje lekarz po badaniu ginekologicznym. Powrót do pracy jest zwykle możliwy po 30-60 dniach od daty wypisania ze szpitala. Uzależnione jest to od szybkości rekonwalescencji. Mają na nią wpływ między innymi: cechy osobnicze, choroba będąca przyczyną operacji, współwystępowanie innych schorzeń oraz ewentualnych powikłań. 6. Kiedy mogę rozpocząć współżycie? Pytanie to należy zadać podczas wizyty kontrolnej u ginekologa. Na ogół po 30-60 dniach. W dużej mierze zależy to od stanu psychicznego kobiety. 7. Czy po usunięciu macicy może pogorszyć się moja satysfakcja seksualna? Podczas usuwania macicy nie ulegają uszkodzeniu elementy odpowiedzialne za odczuwanie doznań seksualnych. Jeżeli taka sytuacja wystąpi po operacji brzusznej, ma ona związek przede wszystkim z czynnikami natury emocjonalnej. Po wycięciu macicy przez pochwę i operacji plastycznej krocza stosunki płciowe mogą początkowo być bolesne. 8. Czy powinnam stosować środki antykoncepcyjne? Po wycięciu macicy drogą brzuszną lub obustronnym usunięciu przydatków nie może Pani zajść w ciążę. Na świecie opisywano pojedyncze przypadki ciąż brzusznych. po operacjach usunięcia macicy drogą pochwową bez przydatków oraz ciąż szyjkowych po amputacji nadpochwowej. Ze względu na wyjątkowo rzadkie występowanie takich sytuacji, nie ma powodu do stosowania środków antykoncepcyjnych u kobiet po tych operacjach. 9. Czy usunięcie macicy daje gwarancję, że nie dojdzie do wypadania pochwy i nietrzymania moczu? Niestety nie. Kobiety bez macicy nierzadko zgłaszają się z powodu wysuwania się pochwy. Zwykle obniżaniu się ścian pochwy towarzyszą kłopoty z bezwiednym wyciekaniem moczu. 10. Czy po operacji plastycznej krocza może pojawić się nietrzymanie moczu? Tak. Czasami po takiej operacji pojawiają się objawy nietrzymania moczu maskowane wcześniej przez obniżoną pochwę. Dzieje się tak u pacjentek, u których, paradoksalnie, opuszczenie pochwy ułatwiało trzymanie moczu. 11. Jakie mogą być powikłania pooperacyjne? Powikłania w obecnej dobie zdarzają się bardzo rzadko. Do najczęstszych zalicza się: złe gojenie rany, obfite krwawienie podczas operacji oraz występowanie krwiaka w obrębie powłok skórnych lub w szczycie pochwy. Utrata krwi może być na tyle duża, że wskazane jest powtórne otwarcie jamy brzusznej oraz przetoczenie krwi. Bardzo rzadko dochodzi do uszkodzenia moczowodu, pęcherza moczowego, jelita. Spośród innych powikłań zwykle wymienia się przetokę pęcherzowo-pochwową (tj. nieprawidłowe połączenie pęcherza z pochwą powodujące wypływanie moczu przez pochwę), zapalenie płuc, niedrożność jelit. Mniejsza aktywność fizyczna podczas pobytu w szpitalu jest przyczyną zwolnionego przepływu krwi przez naczynia żylne. Może to doprowadzić do zakrzepicy i zatoru płucnego, szczególnie u osób z żylakami kończyn dolnych. 12. Czy operacja usunięcia macicy może mieć jakieś zalety? Tak. Kobiety najczęściej zaliczają do nich koniec miesiączkowania, brak potrzeby stosowania antykoncepcji oraz lepszą tolerancję hormonalnego leczenia zastępczego okresu przekwitania. 13. Czy usunięcie zdrowych przydatków wraz z macicą jest korzystne? Dla niektórych pacjentek tak, gdyż eliminuje ryzyko wystąpienia raka jajnika. Na przykład po menopauzie zwykle razem z macicą wycina się przydatki. Praktycznie nie produkują one już hormonów. Usunięcie ich nie ma więc negatywnego wpływu na zdrowie pacjentki. 14. Czy powinnam ukrywać fakt, że nie mam macicy? Psycholodzy podkreślają, że w podświadomości wielu kobiet i mężczyzn kobiecość kojarzy się między innymi z macicą. Stwierdzono, że czasami nawet najbliższe osoby mimowolnie zmieniają swój stosunek do kobiet bez narządu rodnego. Dlatego naszym zdaniem warto ukryć część prawdy. Należy zakomunikować partnerowi, rodzinie, znajomym, czy sąsiadkom, że operacja polegała na usunięciu mięśniaka lub guza przydatków z pozostawieniem macicy i jajników. 15. Czy podczas współżycia partner może zauważyć, że nie mam macicy? Nie. Tylko podczas badania przez pochwę można stwierdzić brak macicy. 16. Czy pacjentki po usunięciu macicy powinny chodzić do ginekologa? Tak, nie rzadziej niż raz na rok. Podczas badania można wykryć różne choroby narządu rodnego, między innymi wczesne postacie nowotworów jajnika i sromu. Kobiety przyjmujące hormony powinny zgłaszać się nie rzadziej, niż co pół roku. IV. Leczenie hormonalne kobiety bez macicy 1. Co to jest przekwitanie? Przekwitanie czyli menopauza obejmuje okres w życiu kobiety, gdy jajniki przestają produkować hormony płciowe. Zwykle rozpoczyna się około 45-54 i trwa do końca życia. 2. Jakie są sposoby walki z następstwami menopauzy? Podstawowe znaczenie ma leczenie przyczynowe, a więc stosowanie hormonalnego leczenia zastępczego. Nie należy jednak zaniedbywać aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu i ćwiczeń fizycznych. Istotne znaczenie ma odpowiednia dieta. 3. Na czym polega hormonalne leczenie zastępcze? Hormonalne leczenie zastępcze nazywane również hormonalną terapią zastępczą sprowadza się do uzupełniania niedoboru hormonów płciowych, występującego u kobiet w okresie przekwitania. Polega na stosowaniu estrogenów i progestagenów (odpowiedników progesteronu). 4. Czy leczenie hormonalne u kobiet po operacji różni się od terapii kobiet z zachowaną macicą? Tak. Pacjentkom po usunięciu macicy zwykle nie podajemy progestagenów. 5. Czy kobiety bez macicy lepiej tolerują hormonalną terapię zastępczą? Tak. Nie miesiączkują. Nie uskarżają się na nieregularne krwawienia z dróg rodnych. Otrzymują same estrogeny, więc nie występują u nich działania uboczne związane z podawaniem progestagenów. 6. Jakie mogą być działania uboczne progestagenów? Czasami pacjentki podają: tkliwość piersi, trądzik, zwiększone zatrzymywanie wody w organizmie, bóle głowy, wzrost apetytu, bóle i skurcze łydek. Może pojawić się drażliwość, pogorszenie koncentracji, apatia. Progestageny stosowane w większych dawkach mogą mieć negatywny wpływ na cholesterol i jego frakcje. 7. Czy po usunięciu macicy konieczne jest przyjmowanie hormonów? Brak macicy nie jest równoznaczne z menopauzą, ponieważ narząd ten nie produkuje hormonów płciowych. Leczenie zastępcze stosujemy, gdy stwierdzamy niedobory hormonów wytwarzanych przez jajniki. 8. Czy u kobiety bez macicy menopauza występuje wcześniej? Tylko u niektórych kobiet po usunięciu macicy obserwuje się szybsze zanikanie produkcji estrogenów i progesteronu. 9. Jeżeli nie mam macicy, w jaki sposób mogę zorientować się, że jestem w okresie przekwitania? Może Pani tego nie zauważyć. Zwykle wskazują na to objawy niedoboru hormonów pod postacią uderzeń gorąca i potów nocnych. Menopauzę rozpoznaje lekarz podczas badania ginekologicznego Czasami, tylko w przypadkach wątpliwych, zleca badanie stężenia hormonów. 10. Jakie formy estrogenów podawane są kobietom bez macicy? Estrogeny podawane pacjentkom po operacji są takie same, jak podczas leczenia kobiet z macicą. Można stosować preparaty estrogenowe w postaci: plastrów (niektóre nowe plastry są bardzo małe, wielkości znaczka pocztowego) tabletek aerozolu do nosa zastrzyków kremu lub żelu na skórę gałek lub kremu dopochwowego. 11. Czy są lepsze i gorsze drogi podawania estrogenów? Nie. Terapię dobiera się indywidualnie, zależnie od stanu zdrowia. Ważne jest zaakceptowanie drogi podawania leku przez pacjentkę. 12. Kto powinien stosować plastry estrogenowe? Każda pacjentka z niedoborem estrogenów, jeśli nie stwierdzamy u niej przeciwwskazań, może naklejać plastry. Formy przezskórne są szczególnie polecane gdy chcemy zminimalizować wpływ leku na wątrobę. Innymi wskazaniami są preferencje pacjentki, zła tolerancja tabletek, nadciśnienie tętnicze, podwyższone stężenie trójglicerydów, kamica pęcherzyka żółciowego, stan po usunięciu pęcherzyka żółciowego, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. 13. Jak przyklejać plaster? Plaster nakleja się na zdrową, niepodrażnioną, gładką skórę - w miejscu, w którym skóra nie marszczy się. Po wyjściu z kąpieli należy odczekać kilkanaście minut z naklejeniem plastra, aby powierzchnia dobrze wyschła. Krem lub balsam do ciała można nanosić dopiero po przyklejeniu plastra. 14. Gdzie go naklejać? Na pośladek lub podbrzusze, pamiętając za każdym razem o zmianie miejsca. Nie przykleja się plastra w talii lub na linii bioder, gdyż przesuwanie się odzieży w tych miejscach może spowodować jego odklejenie. Nie wolno też nalepiać go na piersiach lub w ich okolicy. 15. Czy zdarza się odklejanie plastra? Prawidłowo naklejony plaster zwykle nie odkleja się podczas mycia lub pływania. Nie należy go pocierać gąbką ani ręcznikiem. Jeśli plaster odklei się, można go nakleić ponownie w innym miejscu. Czasami konieczne jest zastosowanie nowego plastra. Z sauny najlepiej korzystać w dniach zmiany plastra. 16. Czy można się opalać z przyklejonym plastrem? Naklejonego plastra nie należy wystawiać na długotrwałe działanie promieni słonecznych. Miejsce to trzeba przykryć odzieżą. 17. Jak należy odklejać plaster? Powoli i ostrożnie, aby nie spowodować podrażnienia skóry. Jeśli pozostanie ślad kleju, to należy odczekać 15 minut do wyschnięcia skóry. Następnie można przemyć to miejsce tłustym kremem lub mleczkiem, aby usunąć resztkę kleju. 18. Jakie są powody do stosowania hormonalnego leczenia zastępczego? Obecnie do podstawowych wskazań zalicza się: przedwczesną menopauzę, zwłaszcza przed 45 rokiem życia objawy niedoboru hormonów pod postacią złego samopoczucia, uderzeń gorąca, potów nocnych osteoporoza lub zagrożenie nią profilaktyka przed chorobą wieńcową i zawałem u osób zdrowych dolegliwości dotyczące układu moczowo-płciowego (nietrzymanie moczu, infekcje cewki moczowej i pęcherza, uczucie suchości w pochwie, bolesne stosunki). 19. Zaczęłam terapię hormonalną kilka dni temu. Nie czuję się lepiej. Czy zastosowane leczenie jest właściwe? Cierpliwości! Zwykle efekt nie jest natychmiastowy. Działanie leku hormonalnego można ocenić dopiero po 3-4 miesiącach. 20. Jakie objawy uboczne estrogenów występują najczęściej? Działania uboczne występują rzadko. Najbardziej niepokoi pacjentki tkliwość i bolesność piersi. W tym względzie obawy leczonych kobiet są nieuzasadnione. Objawy te nie oznaczają, że w piersiach powstaje rak. Zwykle po kilku miesiącach dolegliwości te ustępują. Czasami pacjentki podają nudności, bóle głowy, zwiększone zatrzymywanie wody w organizmie, bolesność podudzi, żylaków, skurcze łydek. Gdy objawy uboczne pojawią się, należy, bez przerywania leczenia, skontaktować się ze swoim lekarzem. Na ogół dolegliwości te nie mają żadnego znaczenia chorobowego i po pewnym czasie ustępują. Plastry mogą powodować miejscowe podrażnienia i alergie skóry. 21. Czy nie utyję pod wpływem estrogenów? Leki hormonalne nie wywołują tycia. Również mu nie zapobiegają. Przyrost masy ciała jest to efekt niedostosowania diety do aktywności fizycznej oraz uwarunkowań genetycznych. 22. Jakie powikłania mogą wystąpić w wyniku brania estrogenów po menopauzie? Należy podkreślić, że powikłania występują bardzo rzadko. Do najpoważniejszych należy zaliczyć zakrzepicę żył głębokich kończyn dolnych i zator płucny. Czasami mogą powiększać się mięśniaki lub zaostrzać endometrioza. U kobiet stosujących tabletki hormonalne nieco częściej występuje kamica pęcherzyka żółciowego. U otyłych, chorych kobiet, z chorobą wieńcową lub będących po zawale, które rozpoczynały leczenie po 60-65 roku życia przy użyciu estrogenów skonjugowanych (uzyskiwanych z moczu źrebnych klaczy) i medroskyprogesteronu, obserwowano niewielkie zwiększenie częstości występowania zawałów serca. 23. Czy ostatnio publikowane wyniki badań dotyczące hormonalnego leczenia zastępczego mają wpływ na sposób leczenia kobiet bez macicy? Nie. Wyniki tych badań dotyczą złożonej terapii estrogenowo-progestagenowej. Nie dotyczą leczenia samymi estrogenami, a takie stosuje się u pacjentek bez macicy. 24. Czy hormonalne leczenie zastępcze zwiększa ryzyko raka sutka? W dniu dzisiejszym nie znamy odpowiedzi na to pytanie. Wyniki dotychczasowych badań są niejednoznaczne. Tylko niektóre analizy sugerują, że stosowanie hormonów powyżej 5-8 lat może nieznacznie zwiększać ryzyko wystąpienia raka sutka. Obecnie trwają badania, które za kilka lat pozwolą ostatecznie rozwiązać tę kwestię. 25. Czy to prawda, że pacjentki u których wykrywa się raka sutka podczas terapii hormonalnej, żyją dłużej w porównaniu do kobiet nieleczonych? Tak. W następstwie regularnych wizyt u ginekologa guzy sutka są zwykle wcześniej zauważane, zanim dadzą przerzuty Nieznacznie zwiększona częstość występowania chorób złośliwych piersi po wielu latach stosowania leczenia stwierdzana była tylko w niektórych badaniach. Część specjalistów tłumaczy taki stan faktem, że hormony mogą trochę przyspieszać wzrost guzów już istniejących, a nie powodować powstanie nowych. Ma to wpływać na wcześniejsze ich wykrycie. U kobiet leczonych hormonalnie częściej występują mniej agresywne postacie nowotworów złośliwych gruczołu piersiowego. Być może jest to wynik korzystnego, modyfikującego wpływu terapii hormonalnej na proces karcinogenezy (nowotworzenia). Prawdopodobnie te czynniki powodują, że pacjentki, u których rozpoznaje się raka piersi podczas terapii hormonalnej, rzadziej umierają na tę chorobę w porównaniu do kobiet nieleczonych. 26. Czy choroba wieńcowa, zawał serca lub wylew krwi do mózgu są przeciwwskazaniami do stosowania hormonalnego leczenia zastępczego? Obecnie u kobiet z tymi chorobami zwykle nie rozpoczynamy podawania hormonów. Jeżeli pacjentka stosuje leki hormonalne od wielu lat, z reguły nie ma powodu do ich odstawienia. 27. Jakie są przeciwwskazania do terapii hormonalnej? Lista przeciwwskazań nie jest długa. Najczęściej wymieniane są: rak sutka rak błony śluzowej macicy choroba zakrzepowo-zatorowa cholestaza podczas ciąży ciężka niewydolność wątroby podwyższony poziom prolaktyny, guz przysadki (prolactinoma). 28. Czy rodzinne występowanie raka piersi lub chorób złośliwych innych narządów jest przeciwwskazaniem do stosowania hormonów? Nie. Bez względu na to, czy stosuje Pani hormony czy też nie, należy zgłosić swojemu lekarzowi fakt rodzinnego występowania nowotworów złośliwych. W niektórych przypadkach wskazane jest wykonywanie określonych badań, co pozwala na wczesne wykrycie raka. Należy pamiętać, że stosowanie estrogenów zmniejsza częstość występowania raka jelita grubego. 29. Czy łagodne schorzenia sutka są przeciwwskazaniem do stosowania estrogenów? Nie. 30. Jeżeli stosuję terapię hormonalną, jak często powinnam chodzić na badanie mammograficzne? Nie ma powodów, żeby wykonywać u Pani mammografię częściej niż u kobiet nie przyjmujących hormony. Szczegóły należy ustalić z lekarzem prowadzącym leczenie oraz wykonującym badanie radiologiczne piersi. 31. Czy u pacjentek po operacji z powodu raka jajnika można stosować estrogeny? W większości przypadków tak. 32. Byłam leczona z powodu raka szyjki macicy. Czy mogę przyjmować hormony? Tak, po konsultacji z ginekologiem i onkologiem. 33. Czy choroby nowotworowe innych narządów są przeciwwskazaniem do terapii hormonalnej? Zwykle nie. Decyzję o stosowaniu hormonów podejmuje ginekolog po konsultacji z onkologiem. 34. Jak długo powinnam brać hormony? Na ogół leki stosuje się przez okres od 2 do 10 lat, czasami dłużej. Decyzję o rozpoczęciu, kontynuowaniu lub przerwaniu powinien podejmować lekarz wraz z pacjentką po przeanalizowaniu korzyści i czynników ryzyka. 35. Czy należy wcześnie rozpoczynać leczenie hormonami? Tak. Najbardziej optymalny okres to kilka, kilkanaście miesięcy od pojawienia się objawów niedoboru estrogenów. To zalecenie nabrało szczególnie ważnego znaczenia w aspekcie ostatnio opublikowanych wyników badań. Okazało się, że rozpoczynanie terapii hormonalnej u chorych, otyłych kobiet późno tj. po 60-65 roku życia, z chorobą wieńcową lub po zawale powoduje nieznaczny wzrost częstości występowania zawału i zatoru płucnego. Jeżeli pacjentki znajdujące się w tej grupie terapeutycznej zaczęły stosować hormony odpowiednio wcześnie, około 50-55 roku życia, zwykle nie ma powodu do przerywania terapii. 36. Czy nie powinnam poddać się naturze i z godnością przejść przez ten okres bez zażywania hormonów? Na szczęście coraz rzadziej pacjentki zadają nam to pytanie, ponieważ terapia hormonalna ma już swoje uznane miejsce w wielu apteczkach domowych. W tym poglądzie wyraźnie widoczny jest brak konsekwencji. Powrót do natury to chociażby rezygnacja z mycia zębów, ze stosowania leków na grypę, nadciśnienie czy cukrzycę. 37. Czy hormonalne leczenie zastępcze jest eliksirem młodości, lekiem na wszystkie problemy kobiet po menopauzie? Niestety nie. Wpływa ono na dolegliwości wynikające tylko z niedoboru hormonów płciowych. Likwiduje uderzenia gorąca, poty nocne, poprawia samopoczucie i sen, zmniejsza ryzyko osteoporozy i zawału serca. Poprawia zdecydowanie jakość życia kobiet będących w okresie przekwitania. Zamiast zakończenia Liczne zapytania, wątpliwości i rozterki chorych, z jakimi zetknęliśmy się podczas naszej codziennej pracy, stanowiły inspirację do napisania niniejszego opracowania. Mamy nadzieję, że ta publikacja będzie pomocna w uzyskaniu przez pacjentki odpowiedzi na dręczące je kwestie, zarówno przed, jak i po operacji. Jeżeli po lekturze naszego poradnika nasunęły się Pani pytania i uwagi, prosimy o podzielenie się nimi. Ułatwi nam to napisanie kolejnego wydania informatora dla pacjentek. Jestem 8 miesięcy po operacji usunięcia trzonu macicy. Czy już mogę wykonywać wszystkie sporty i ćwiczenia, łącznie z bieganiem, podskokami i ciężarkami? Wszystko może pani robić, o ile nie sprawia to pani bólów, podobnie z dźwiganiem, chyba że lekarz badający panią będzie miał dla pani jakieś szczególne zalecenia. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Inne porady tego eksperta

kiedy można ćwiczyć po usunięciu macicy